Przywódcy państwowi II Rzeczypospolitej
Czołowi przywódcy najważniejszych nurtów politycznych II Rzeczypospolitej
Dowódcy Wojska Polskiego w okresie II wojny światowej.
Politycy i działacze konspiracyjni okresu II wojny światowej.
L.p. | Nurt polityczny | Przedstawiciel | Przedstawiciel | Przedstawiciel | Przedstawiciel |
---|---|---|---|---|---|
1. | Faszyści hitlerowscy | ||||
1. | Przydódcy | Adolf Hitler (1889-1945) -
kanclerz III Rzeszy, wódz, przywódca NSDAP, ideolog niemieckiego faszyzmu, twórca i dyktator III Rzeszy, zbrodniarz wojenny, odpowiedzialny za zbrodnie przeciw ludzkości. |
Heinrich Himmler (1900-1945)-
jeden z głównych przywódców Niemiec hitlerowskich i zbrodniarzy II wojny św. Współtwórca i szef SS, GESTAPO, policji, minister spraw wewnętrzynych,odpowiedzialny za eksterminację Żydów w Europie, po próbie ucieczki aresztowany w maju 1945 r., najprawdopodobniej popełnił samobójstwo. |
Joachim von Ribbentrop (1893-1946) -
minister spraw zagranicznych III Rzeszy w latach 1938-1945, ambasador niemiecki w Londynie od 1935 r., ponosił odpowiedzialność za deportacje ludności żydowskiej z krajów podporządkowanych III Rzeszy do obozów zagłady. Sądzony przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, skazany na karę śmierci. | Joseph Goebbels (1897-1945) -
minister propagandy i oświecenia publicznego w rządzie Adolfa Hitlera, członek ścisłego kierownictwa NSDAP, w ostatnich dniach życia kanclerz Rzeszy, jeden z najbliższych współpracowników i doradców Hitlera. 1 maja 1945 r. popełnił samobójstwo. |
2. | Przywódcy państwa | ||||
2. | Przywódcy państwa | Herman Wilhelm Göring (1893-1946) -
działacz NSDAP, as myśliwski z czasów I wojny św., dowódca niemieckiego lotnictwa wojskowego Luftwaffe, zbrodniarz wojenny, sądzony przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, skazany na śmierć, przed egzekucją popełnił samobójstwo. | Martin Borman (1878-1949) -
działacz NSDAP, kierownik kancelarii w randze ministra, od 1943 r., sekretarz fühera. W ostatniej fazie III Rzeszy uchodził za najważniejszą postać zaraz po Hitlerze, zaocznie skazany na śmierć w 1946 r. | Albert Speer, (1905-1981) -
aktywista NSDAP, główny architekt Hitlera, generalny inspektor budowlany stolicy Rzeszy, od lutego 1942 r. minister odpowiedzialny za uzbrojenie i amunicję, szef organizacji Todta. W 1946 r. skazany na 20 lat więzienia m.in. za organizację deportacji milionów robotników przymusowych do Niemiec. | Hans Frank (1900-1946) -
polityk, prawnik, funkcjonariusz nazistowski, jeden z głównych twórców systemu prawnego III Rzeszy. W okresie 1939-1945 generalny gubernator okupowanych ziem polskich, zbrodniarz wojenny, skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze na smierć. |
3. | Dowódcy wojskowi | ||||
3. | Dowódcy wojskowi | Walter Brauchitsch (1884-1948) -
marszałek polny, przed wybuchem II wojny naczelny dowódca niemieckich wojsk lądowych, dowódca Grupy Armii Południe do 1941 r. | Fedor von Bock (1880-1945) -
marszałek polny, dowódca Grupy Armii Północ podczas wojny w Polsce w 1939 r., dowódca Grupy Armii B w inwazji na Belgię i Holandię, zdymisjonowany przez Hitlera za niezgodność poglądów. | Erich Reader (1876-1960) -
wielki admirał, do roku 1943 naczelny dowódca marynarki wojennej. Wyrokiem Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze skazany na dożywocie, zwolniony ze względu na stan zdrowia w 1955 r. | Karl Dönitz (1891-1980) - naczelny dowódca Kriegsmarine, prezydent III Rzeszy po śmierci Hitlera, wielki admirał, skazany przez MTW w Norymberdze na 10 lat więzienia. |
3. | Dowódcy wojskowi | ||||
3. | Dowódcy wojskowi | Wilhelm Keitel (1882-1946) -
feldmarszałek, szef Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu, brał udział w przygotowaniu większości najwazniejszych działań wojennych, m.in. planowaniu agresji na Polskę, odpowiedzialny za liczne zbrodnie wojenne Wehrmachtu, 8 maja 1945 r. podpisał w Berlinie akt bezwarunkowej kapitulacji niemieckich sił zbrojnych. Osądzony przez MTW w Norymberdze, skazany na karę śmierci, wyrok wykonano. | Wilhelm Canaris (1887-1945) -
admirał, szef wywiadu i kontrwywiadu wojskowego Abwehry, wysoki dygnitarz III Rzeszy, przeciwnik polityki Adolfa Hitlera, wieloletni członek tajnej antyhitlerowskiej organizacji "Czarna Orkiestra", aresztowany w lipcu 1944 r., stracony przez hitlerowców w kwietniu 1945 r. | Claus von Stauffenberg (1907-1944) -
oficer niemiecki, pułkownik, szef sztabu armii rezerwowej, należał do grupy spiskowców, którzy zaplanowali i zrealizowali nieudany zamach na Hitlera 20 lipca 1944 r., został pojmany i rozstrzelany. | Erich von dem Bach-Zalewski, (1891-1980) - członek NSDAP i SS, generał Waffen SS. W latach 1943-44 dowódca oddziałów do walki z partyzantami w państwach okupowanych, dowódca tzw. "Korpusgruppe von dem Bach" w trakcie tłumienia Powstania Warszawskiego. Podległe mu formacje zbrojne dopuściły się masowych zbrodni na terenach Polski i ZSRR. |
4. | Zbrodniarze Holokaustu | ||||
4. | Zbrodniarze Holokaustu | Reinhard Heydrich (1904-1942) -
wysoki dygnitarz nazistowski, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, jeden z głównych architektów Holokaustu, doprowadził do "prowokacji gliwickiej", kierował akcją o kryptonimie Tannenberg, której celem była eksterminacja polskiej inteligencji, w jej wyniku zamordowano ponad 20 000 Polaków, wydawał rozkazy formacjom mordującym Żydów na wschodzie, organizator konferencji w Wansee, zmarł w wyniku odniesinych ran w zamachu. | Adolf Eichmann (1906-1962) -
podpułkownik, dyrektor żydowskiego biura Gestapo, "wdrożył ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej" tzn. całkowitą eksterminację europejskich Żydów. Organizował obozy zagłady i wprowadzał techniki uśmiercania (gazowanie). Został schwytany przez izraelskich agentów wywiadu, publicznie sądzony w Jerozolimie w 1961 r., skazany na smierć, wyrok wykonano. | Heinrich Muller (1900-1945) -
zbrodniarz hitlerowski, dyrektor kryminalny Rzeszy od r. 1939, szef Gestapo, odpowiedzialny za zbrodnie popełnione przez Gestapo, uczestnik konferencji w Wansse, jego podwładnym był A.Eichmann. | Rudolf Höss (1900-1947) -
komendant KL Auschwitz, stał na czele personelu i garnizonu (od maja 1940 r. do listopada 1943 r.). Po wojnie ukrywał się pod innym nazwiskiem, aresztowany i sądzony przez Nawyższy Trybunał Narodowy w Warszawie, skazany na wyrok śmierci, który wykonano. |